Fred Wesley and His New JB's (US) Funk - Jazz Het Depot Leuven (25-04-2018) reporter & photo credits: Freddie info club: Het Depot info band: Fred Wesley © Rootsville 2018

Mike why do I like soulfood? Because it makes me happy...en dat heeft Mike in 'Het Depot' dan weer goed begrepen. Onder de noemer van 'Cool Presents' komt niemand minder dan Fred Wesley op bezoek in Leuven, en daarmee sluiten ze deze maand (voor onze interesse toch) een prachtige periode af met 'Jools Holland & His Rhythm 'n Blues Orchestra' en vorige week nog de 'Blind Boys of Alabama'.

photo © Rootsville

Wie ook uit wham bam Alabama komt is niemand minder dan Fred Wesley and His New JB's. Als jonge tiener dweepte ik al met de soul en funk van James Brown en dus zou later ook deze Fred Wesley in mijn platenkast belanden. Fred Wesley speelde op school bariton saxofoon en trombone en pas toen zijn vader hem een trombone schonk hielp dit in zijn keuze. Tijdens de jaren 60-tig en 70-tig was Fred Wesley samen met Maceo Parker een bepalend lid van James Brown's band. In de latere periode werd hij muzikaal directeur bij Brown en zijn JB's en hielp mee aan het schrijven van de hit 'Hot Pants'. Als Fred Wesley & The JB's nam hij in 1973 de million selling hit 'Doing It To Death' op. In 1975 verliet hij James Brown en speelde enkele jaren bij het 'Parliament Funkedelic' van George Clinton.

Later bekoorde hij zich tot jazz en in 1978 speelde hij bij Count Basie maar begin jaren 90-tig begon hij te toeren met de leden van de JB's die na het verlaten van Pee Wee Ellis herdoopt werden tot de Maceo Parker Band. In 1996 kwam hij zijn 'Fred Wesley Group' op te richten die dan door het leven zouden gaan als Fred Wesley & His New JB's. Zijn 'New JB's' bestaan uit Bruce Cox (drums), Dwayne Dolphin (bass), Reggie Ward (gitaar), Gary Winters (trompet), Phillip Whack (saxofoon), Peter Madsen (keyboards) en uiteraard uit de meester zelve want Fred Wesley, damn right he is somebody!

Helemaal ontspannen komen Fred Wesley & His New JB's postvatten op het podium. Met een zekere nonchalance weet Fred Wesley ons te vertellen dat ze er zo meteen aan gaan beginnen, en dat doen ze met zijn signature song 'Damn Right I Am Somebody' en we zijn vertrokken voor een set 90 minuten van stomende funk. Na 'Four Play' uit zijn album 'A Blow For Me, A Toot For You' uit 1977 komt Dwayne Dolphin een eerste keer in de spotlights te staan door een slappin' bass solo op het nummer 'No One But You Baby'.

Time for some fun, met 'Bop To The Boogie' uit 1993. Een nummer waarvoor Fred Wesley de medewerking krijgt van het volledige 'Funky Phantoms Choir' van 'Het Depot'. Bop To The Boogie, Boogie To The Bop, Bop To The Boogie, Bop Bop en deze muziektempel wordt zowaar een danstempel en wanen we ons allemaal een heel stuk terug in de tijd. Met meer dan 50 jaar op het actief van Fred Wesley en dan kan je stellen dat wanneer het 'Funk' aanbelangt hier een instituut op het podium staat, want je mag zeggen dat mede door James Brown en Fred Wesley de 'Funk' naar een hoger niveau werd gebracht.

Na 'Peace Power' krijgen we een introductie van de volledige band met 'Breakin' Bread' en wanneer bij een lofbetuiging voor zijn hometown Mobile Alabama iedereen aan de beurt is geweest gaat het dak er hier af in 'Het Depot', pass the peas, pass the peas, pass the peas like we use tot say it en we krijgen een medley wat voor velen een portie nostalgie betekende. Voor de anderen was het gewoonweg uit de bol gaan, Can you Gimme Some More?...